Onze mediaomgeving 2 — De bubbel doorbreken

De meeste sociale media hebben een zogenaamde feed. Dit is een virtuele ruimte waarin inhoud, zoals tekst, afbeeldingen of video's, wordt weergegeven aan een gebruiker van sociale media. De inhoud kan individueel zijn voor elke gebruiker, of afgestemd op verschillende demografische groepen. Maar wie bepaalt welke inhoud wordt weergegeven en hoe?

Het echte leven

• Waar we mee interageren is fysiek verspreid in de ruimte.
• Er is niet één entiteit die de informatie controleert.
• De distributie van informatie in de ruimte is gedecentraliseerd. We kiezen sommige meningen die we horen, bijvoorbeeld door een bepaald tijdschrift te kopen, maar we hebben ook geen controle over veel van waar we mee interageren, bijvoorbeeld gesprekken die we horen in een bar.

Sociale media

• Waar we mee interageren wordt allemaal verzameld op een uniforme feed.
• Er is één entiteit (het sociale mediaplatform in kwestie) die de informatiestroom controleert.
• De distributie van informatie volgt een bepaald algoritme - met andere woorden, een sorteermethode die dicteert welke inhoud wanneer aan wie wordt aangeboden.

Sociale mediaplatforms hebben er belang bij hun gebruikers te behouden en hun betrokkenheid bij het platform te vergroten. Dit betekent dat ze inhoud willen tonen waarin gebruikers het meest geïnteresseerd lijken te zijn en/of waarmee ze het meest interageren. Dit leidt ertoe dat de bedrijven die sociale media controleren een stimulans hebben om algoritmes te maken die op hun beurt echo-kamers creëren: gebruikers vinden het leuk om inhoud te zien die ze leuk vinden en waar ze het mee eens zijn.

Met andere woorden, sociale mediaplatforms kunnen alhoritmes gebruiken om zich te richten op specifieke doelgroepen door hun feeds af te stemmen op hun reeds bestaande voorkeuren. Een platform kan bijvoorbeeld inhoud van conservatieve nieuwszenders pushen naar oudere mensen, die over het algemeen conservatiever zijn dan de jongere bevolking.

Waarom doen sociale mediaplatforms dit? Het korte antwoord is winst. We leven in een aandachtseconomie - een economisch model waarin bedrijven concurreren om onze aandacht als een schaars en waardevol goed (ieder mens heeft er een beperkte hoeveelheid van). Hoe meer aandacht we geven aan een social media platform, hoe meer tijd we er doorbrengen, wat betekent dat we worden blootgesteld aan meer advertenties. Hoe meer advertenties we zien en hoe beter ze zijn afgestemd op wat volgens onze gegevens een persoon in onze demografische categorie zou willen kopen, hoe groter de kans dat we op de advertentie klikken of zelfs het product kopen waarvoor wordt geadverteerd.

Als je bijvoorbeeld kleding verkoopt, zou je een sociaal mediaplatform kunnen betalen om advertenties voor "uitgaansjurken" te pushen naar jonge vrouwen onder de 30, of zakelijke pakken naar mannen tussen de 30 en 65 jaar. Per slot van rekening is het grootste deel van de winst van sociale mediaplatforms afkomstig uit advertentie-inkomsten. Als je een nieuwskanaal runt, wil je dat gebruikers van sociale media ofwel betalen voor toegang tot je inhoud (d.w.z. dat je een paywall invoert) ofwel naar je site gaan om daar naar advertenties te kijken!

De leerkracht legt de oefening uit, laat de leerling beide sites zien en stelt de groepen samen.

Laten we eens kijken hoe dit speelt bij het vormgeven van onze persoonlijke mediaomgeving. Voor deze oefening gebruiken we twee nuttige digitale hulpmiddelen:

• Split Screen, een visualisatietool voor sociale media die het verschil laat zien in de inhoud van Facebook Newsfeed voor verschillende demografische groepen, en
• Osome, een simulatietool voor sociale bellen, laat zien hoe verschillende subgroepen zich vormen op sociale media volgens verschillende parameters.

Deze twee (of andere vergelijkbare) hulpmiddelen helpen om te visualiseren en te begrijpen hoe bellen en echo-kamers werken. Laat de leerlingen in kleine groepjes werken.

Het gesplitste scherm

The Split Screen is een bron van The Markup die de verschillende nieuwsberichten voor verschillende demografische groepen laat zien. Het is georganiseerd in verschillende "match-ups":

• Biden tegen Trump-stemmer
• Vrouwen tegen mannen
• Millennial vs. Boomer

In al deze vergelijkingen kun je een willekeurige datum kiezen tot 30 juni 2022 en zien welke verschillende nieuwsberichten worden getoond aan verschillende demografische groepen.

Opdracht: Verdeel de klas in groepen (maximaal 5 leerlingen per groep). Hun taak is om een bepaalde datum te kiezen en alle drie de vergelijkingen te controleren. Ze moeten hun bevindingen bespreken en een kort verslag maken. Geef ze 15 minuten om het hulpmiddel te gebruiken. Laat vervolgens een willekeurig gekozen groep een groepslid kiezen om hun bevindingen 60 seconden lang te presenteren. Kies willekeurig de tweede groep om bevindingen te presenteren die tegengesteld of anders zijn dan wat de eerste groep presenteerde. Herhaal dit totdat elke groep de kans heeft gehad om een presentatie te geven.

Je kunt Split Screen hier openen.

Osoom

Osome is een simulatieplatform waar individuen in een sociaal "web" worden afgebeeld als punten in een grafiek, met verbindingen tussen hen die "vriendschap" betekenen, en hun kleuren politiek spectrum van conservatief (rood) tot progressief (blauw). De simulatie heeft drie parameters:

1. Tolerantie: hoe tolerant iemand is tegenover tegengestelde meningen;
2. Invloed: hoe waarschijnlijk het is dat een individu zijn standpunt zou veranderen;
3. Ontvrienden: hoe waarschijnlijk het is dat een individu een persoon ontvriend en vervangt door een nieuwe vriend.

De simulatie is eenvoudig: individuen posten en wanneer ze elkaars posts lezen, lezen ze ofwel de post en veranderen ze een beetje van gedachten, of ze worden boos en ontvrienden die persoon en vervangen hem door een andere persoon.

Je begint met een web zoals dit:

Een onrealistisch voorbeeld met een hoge tolerantie voor tegengestelde meningen, een grote invloed op anderen en een totaal gebrek aan ontvrienden zal leiden tot een zeer uniforme samenleving waarin iedereen een "vriend" is en in een soort van interactie - een sociaal web.

Als we de parameters drastisch veranderen, kunnen we een ander beeld krijgen:

Een ander drastisch voorbeeld, met een lage tolerantie voor tegengestelde meningen, een grote invloed op anderen en veel ontvrienden, zal aan de andere kant een zeer gepolariseerde samenleving creëren die uiteenvalt in verschillende subgroepen die in een staat van totale scheiding leven.

Met een lage invloed zijn de opposities nog meer geradicaliseerd:

Laat de leerlingen kennismaken met Osome en geef ze 15 minuten om te spelen en een verslag te maken van hun bevindingen. Laat opnieuw een willekeurig gekozen groep een groepslid kiezen om hun bevindingen 60 seconden lang te presenteren. Kies willekeurig de tweede groep om bevindingen te presenteren die tegengesteld of anders zijn dan de bevindingen van de eerste groep. Herhaal dit totdat elke groep de kans heeft gehad om te presenteren.

U kunt Osome hier openen.

De leerlingen presenteren hun verslagen, waarna ze hun bevindingen bespreken.

1. Leven mensen in verschillende echokamers in dezelfde wereld?
2. Wat zijn de voordelen van het zweven in je persoonlijke bubbel op sociale media? Wat zijn de nadelen?
3. Wat zou jij doen aan bubbels op sociale media?
4. Denk je dat je in een zeepbel zit? Waarom of waarom niet?